- «Είναι σκληρός ο στρατός, όσο πιο γρήγορα το νιώσεις, τόσο πιο καλά. Εγώ το κατάλαβα με το μυαλό, όμως είχα καρδιά γυναίκας, ώρες ώρες, και την πλήρωσα».
Ο μακρύς δρόμος της στρατιωτικής ζωής αρχίζει με την κουρά -ένα διαχρονικό συμβολισμό ταπείνωσης, υποταγής και απομόνωσης από την ανθρώπινη ομάδα. Οι Κεκαρμένοι, οι κοντοκουρεμένοι φαντάροι του Νίκου Κάσδαγλη, ζουν την πλήρη θητεία τους χωρίς ελπίδα διαφυγής. Από την ισοπέδωση του στρατώνα στη θλιβερή ατμόσφαιρα των πορνείων, βιώνουν τη μοναξιά της αγέλης. Παγιδευμένοι στους μηχανισμούς της βίας και της καταστροφής της ατομικότητας, είτε συνθλίβονται είτε, οριστικά ακρωτηριασμένοι, αναπαράγουν τον κυνισμό και τη βαναυσότητα διαιωνίζοντας το παιχνίδι της σκληρότητας...
- "The army is tough, the faster you feel it, the better. I understood it in my mind, but I had a woman's heart, hours and hours, and I paid for it. " club. The Kekarmenoi, the short-haired soldiers of Nikos Kasdaglis, are living their full term without any hope of escaping. From the leveling of the barracks to the sad atmosphere of the prostitutes, they experience the loneliness of the herd. Trapped in the mechanisms of violence and the destruction of individuality, they are either crushed or, permanently mutilated, they reproduce cynicism and cruelty, perpetuating the game of cruelty ...
|
|